Rośliny cierpiące na braki potasu są mniejsze, mają krótszą i wiotką łodygę. Ponadto można rozpoznać owy deficyt po mniejszych wierzchołkach kwiatów, które są również blade, jakby traciły kolor. Liście mogą zmienić się w żółte lub wysychać. Problem zaczyna się najpierw pojawiać na krawędziach liści. Mogą również występować brązowe lub "spalone" miejsca. Niedobór potasu jest początkowo widoczny jedynie na starszych liściach, gdyż młode liście wyciągają jego resztki ze starszych. Niedobór potasu w efekcie powoduje niską wydajność oraz słabą jakość kwiatów/owoców.

Jak rozpoznać deficyt potasu?
- Rośliny są mniejsze i posiadają słabą łodygę
- Małe wierzchołki kwiatów/blade kwiaty
- Liście mogą mieć brązowe przebarwienia, żółte krawędzie oraz zżółknięte żyłki.
- Rośliny z niedoborem potasu pobierają mniej wody z podłoża
- Zredukowany plon

Co powoduje niedobór potasu?
- Zbyt mała zawartość potasu w ziemi lub innych podłożu uprawowym
- Zbyt duża zawartość wapnia lub magnezu w ziemi lub innych podłożu uprawowym
- Niewłaściwe nawożenie
- Zbyt duża zawartość sody w środowisku korzeniowym

Jak można zapobiec deficytowi?
Aby chronić rośliny przed niedoborem potasu, należy użyć bogatych w potas i fosfor nawozów zawierających odchody nietoperza (Bat Guano). Potas jest najlepiej absorbowany, gdy PH utrzymuje poziom od 6.0 do 7.0. Używając nawozów według zalecanego przez producenta schematu pomaga również zapobiegać niedoborom potasu. Pamiętajcie, że zawsze mogą występować inne czynniki jak temperatura, światło, kwasowatość gleby, siła wiatru, które mogą również mieć wpływ na niedobory.

Jak wyleczyć rośliny z niedoborem potasu?
Bardzo dobrym produktem do szybkiego pozbycia się niedoboru potasu w roślinie jest Green Sensation, czyli płynny nawóz od firmy Plagron, który dostarcza roślinom dodatkowych porcji fosforu i potasu w fazie kwitnienia. Pomaga to stworzyć kompaktowe, bardziej zbit i cięższe kwiaty.

Czym dla roślin jest potas?
Potas poprawia, między innymi, odporność rośliny oraz wzmacnia ścianki w komórkach. Reguluje otwieranie i zamykanie aparatów szparkowych, którymi roślina wchłania dwutlenek węgla (CO2), parę wodną oraz tlen. Prawidłowe funkcjonowanie aparatów szparkowych jest niezbędne do fotosyntezy, transportu substancji odżywczych oraz do schłodzenia rośliny. Poprawia to odporność rośliny, która ma zasadnicze znaczenie dla jakości produktu końcowego.